Liczba kandydatów do pracy, zwłaszcza tych wykwalifikowanych, jest niewystarczająca względem rosnącego zapotrzebowania na pracę. Problem dotyka w szczególności dynamicznie rozwijającego się sektora BPO. W odpowiedzi na te trudności, pracodawcy uciekają się do co raz to nowych mechanizmów, mających na celu pozyskiwanie wykwalifikowanych specjalistów. Jednym z nich jest płacenie nowo zatrudnianym pracownikom wyższych wynagrodzeń, aniżeli w przypadku ich starszych kolegów. Z biznesowego punktu widzenia, takie rozwiązanie jest skuteczne. Rodzi jednak zasadnicze wątpliwości w świetle zasady równego traktowania pracowników. Oto bowiem młodzi pracownicy, którzy dopiero co zasilili szeregi załogi, otrzymują wynagrodzenia wyższe, niż pracownicy z dłuższym stażem pracy.
Takie zróżnicowanie wynagrodzeń można jednak uzasadnić. Nie zawsze bowiem różnice w zakresie wynagrodzeń muszą oznaczać nierówne traktowanie pracowników. Jeżeli różnice w wysokości zarobków pomiędzy pracownikami z różnym stażem pracy będą obiektywnie uzasadnione, to nie będą stanowić przejawu nierównego traktowania. Niekoniecznie musi być tak, że pracownik starszy zarabia więcej. Wysokość wynagrodzenia powinna być bowiem kształtowana nie tylko w zależności od stażu pracy pracownika, ale także od innych czynników.
Uzasadnieniem dla zróżnicowania wysokości wynagrodzeń mogą być, w świetle przepisów kodeksu pracy oraz orzecznictwa Sądu Najwyższego, w szczególności kwalifikacje pracownika czy posiadane przez niego doświadczenie (por. wyrok Sądu Najwyższego z 29 listopada 2012 r., sygn. akt II PK 112/12). Jeżeli pracodawca będzie w stanie wykazać, że nowy pracownik posiada wyższe kwalifikacje, jest lepiej wyspecjalizowany w danej dziedzinie, posiada szerszą wiedzę na dany temat lub większe doświadczenie zdobyte w poprzednich miejscach pracy, niż pracownicy z większym stażem, to może przyznać mu odpowiednio wyższe wynagrodzenie.
Kolejnym kryterium uzasadniającym zróżnicowanie wynagrodzeń może być jakość pracy świadczonej przez pracownika. Jeżeli młody pracownik wykonuje pracę lepiej, niż jego starsi koledzy, to może to być argument na rzecz przyznania mu wyższego wynagrodzenia. Istotne, aby tę jakość pracy mierzyć z wykorzystaniem obiektywnych mierników (np. przy pomocy arkusza oceny pracownika) i aby pracodawca – w razie sporu z pracownikiem – był w stanie wykazać przed sądem, dlaczego w jednym przypadku wynagrodzenie jest niższe, a w innym wyższe. Wyższa jakość pracy będzie najczęściej powiązana z posiadaniem przez pracownika wyższych kwalifikacji czy większego doświadczenia.
Wreszcie wysokość wynagrodzenia może być zróżnicowana w zależności od rodzaju pracy, jej ilości oraz zakresu odpowiedzialności pracowników. Te nie zawsze muszą być jednakowe, nawet jeżeli stanowiska pracy są do siebie zbliżone. Prace tożsame pod względem rodzaju i wymaganych kwalifikacji, wykonywane na tych samych stanowiskach pracy, mogą różnić się co do ilości i jakości, a wówczas nie są pracami jednakowymi w rozumieniu. To z kolei uzasadnia odpowiednie zróżnicowanie wysokości wynagrodzeń na poszczególnych stanowiskach.
